Moederdag!
Ik heb er eigenlijk niet zo veel mee en vind het nogal commercieel maar ik had al eerder het plan om zondag 14 mei (blijkbaar moederdag 😉) met mijn zoon van 12 naar het klimbos te gaan. En op deze moederdag was ik niet de enige moeder die bij te klimbos te vinden was maar wel een van de enige die mee ging doen…
Ik kon het niet laten om de moeders die niet gingen toch even aan te moedigen om juist op deze dag wél de challenge aan te gaan. Deze moeders hadden allemaal een fysiek excuus. Pijntje hier, rugklacht daar, of gewoon echt niet fit. Ik heb er niet eens over getwijfeld om niet mee te gaan, want juist dit zijn de momenten waarom ik de kracht/core en stabiliteit tabata’s doe. En hoe vaak ik ze ook vervloek, zo blij was ik vandaag dat ik deze 3 x per week doe. En het feit dat je dit kan doen zonder klachten, pijn oid. Ik maak een enorme klim met mijn zoon die me uitdaagt om naar parcours 7 en 8 te gaan (dit zijn de zwaarste/ hoogste parcours die er in het park zijn).
Serieus; met trillende benen een beweging maken om die stap verder te komen. Het werd steeds onstabieler, je weet dat je dan juist rustig moet blijven, rustig moet ademhalen, je core gebruiken en bewust de bewegingen maken maar oeh wat moeilijk en pittig. Het lukte…ik heb daardoor ook echt zo genoten van deze challenge. Zelfs mijn zoon zei, “mam ik ben zo blij dat jij je best doet om fit te blijven”.
Mijn moederdag kon niet meer stuk! Lang leve de TABATA’S!